In een kleine tuin gaat vaak een groot deel van de ruimte op aan het terras. Veel kleine tuinen zijn eigenlijk beter op te vatten als een terras met iets eromheen.
Dat was ook het geval in deze tuin. Van het terras hebben we hier een soort springplank richting de tuin gemaakt, met een afstapje richting het gazon. De lengterichting van de tegels benadrukt dit idee.
Op de plattegrond kun je zien dat het stenige gedeelte en het groene gedeelte in elkaar grijpen als een soort hoekige yin en een groene, organische yang. In het groene gedeelte van de tuin lopen borders, een veldje met kruidenmengsel (Nectar onder het maaimes) en flagstones in elkaar over. Achterin de tuin is een besloten hoekje gemaakt, voor een kop koffie in de ochtendzon.
De terrassen liggen in de zon en de donkerdere delen van de tuin blijven over voor de beplanting. Schaduwminnende beplanting kent, qua bloei, niet die grote uitbundigheid van de zonbloeiers. Daarom is hier ook met name gezocht naar een aantrekkelijke combinatie van bladkleuren en texturen.
De olijfboom was een kado van de moeder van de (italiaanse) eigenaar aan haar zoon. Salute!